اخبار امیدوارکننده‌ای از دنیای علم برای بیماران مبتلا به سرطان ریه به گوش می‌رسد. دانشمندان با استفاده از نانوحباب‌های زیستی موسوم به اگزوزوم، سامانه استنشاقی جدیدی برای حمل داروی ضدسرطان ریه ساخته‌اند که در آزمایش‌های اولیه روی موش‌ها نتایج بسیار امیدوارکننده‌ای به دنبال داشته است.

سرطان ریه یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها با کمترین میزان بقا در جهان است. سیتوکین‌ها مانند اینترلوکین ۱۲ (IL-۱۲) می‌توانند به عنوان سرکوبگرهای تومور عمل کنند، اما عوارض جانبی شدید، کاربرد آنها را محدود کرده است.

محققان به رهبری دکتر کی چنگ، استاد مهندسی زیست پزشکی، راهی برای غلبه بر این چالش پیدا کرده‌اند. آنها از اگزوزوم‌ها برای حمل mRNA مربوط به IL-۱۲ به طور مستقیم به ریه‌ها از طریق استنشاق استفاده می‌کنند. mRNA ابزاری برای تولید پروتئین‌های خاص است که در انواع عملکردهای سلولی نقش دارند.

مزیت این روش جدید نسبت به روش‌های قبلی مانند لیپوزوم‌ها و نانوذرات لیپیدی (LNP) در عدم نفوذ به بافت و سمیت بالقوه آنها در درازمدت است.

دکتر چنگ و تیمش در طی ۱۵ سال گذشته بر روی اگزوزوم‌ها به عنوان حامل‌های برتر داروی در مقایسه با لیپوزوم‌ها و LNPها کار کرده‌اند. تاکنون، IL-۱۲ فقط به صورت تزریق مستقیم به تومور یا جریان خون برای درمان سرطان استفاده می‌شد.

آزمایش‌های این گروه نشان داده است که استنشاق اگزوزوم‌های حاوی IL-۱۲ توسط موش‌ها نه تنها این مواد را به طور موثر به بدن موش می‌رساند، بلکه با عوارض جانبی کمتری تومورهای سرطانی را نیز از بین می‌برد.

به گفته دکتر چنگ: "اگزوزوم‌ها معمولاً به طور سیستماتیک به جریان خون تزریق می‌شوند. در این مطالعه جدید، ما نشان دادیم که اگزوزوم‌های استنشاقی می‌توانند به طور موثر به ریه‌ها برسند و محموله ضد سرطان ریه، mRNA IL-۱۲ را تحویل دهند. این دستاورد گامی بزرگ در توسعه داروهای استنشاقی جدید برای درمان سرطان ریه است."

هم‌اکنون دکتر چنگ و تیمش با انکولوژیست‌های مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا برای انتقال این یافته‌ها به بیمارستان‌ها و کمک به بیماران مبتلا به سرطان ریه همکاری می‌کنند.

این خبر نویدبخش می‌تواند راه را برای درمان موثرتر و عوارض جانبی کمتر سرطان ریه در آینده هموار کند.

B2n.ir/t87936